Autumn by Tom Sharp

The birds are all blown away, like leaves, like everything, all blown away. Their nests empty, their chicks fledged, some eaten, some buried, some simply disappeared like the syllables of babies, like foam on ocean waves. You’d think there’d be a place where everything goes, like the floors of mossy forests or the bottoms of alpine lakes, but they are just gone, migrated off to nowhere.

ՈԻՇ ԱՇՆԱՆ ԵՐԳԸ by ՀԱՄՈ ՍԱՀՅԱՆ (Hamo Sahyan)

Չվող թռչուններն անցան գնացին Պարան առ պարան, Շարան առ շարան անցան գնացին: Ականջների մեջ Վերջին որոտի կանչերը տարան Ու վերջին կանաչ-կարմիրը տարան Իրենց թեերին: Աչքերում իրենց թափուր մնացած Բույն-օջախների պատկերը տխուր Եվ կտուցներին` իրենց թափառիկ, Անգուշակելի ծիվ-ծիվը տարան: Չվող թոչուններն անցան գնացին Շարան առ շարան... Մնացողները կծիկ են դառնում Թրջվելու վախից Եվ կամաց-կամաց բներն են քաշվում: Ծառերը մրսած մատ ների վրա Իրենց քրքրված ստվեր-կմախքի Կողերն են հաշվում: Մի ուշքը շաղված շնչահատ քամի, Շուրթերի վրա Խոնավ շրշյունը խազալ-խաշամի, Սատանան գիտի թե ո՞ւր է տանում: Ցուրտ է, կմեռնի մամուռն անտառում: