Думка (Тяжко, важко в світі жити) by Тарас Шевченко

Тяжко, важко в світі жити Сироті без роду: Нема куди прихилиться,— Хоч з гори та в воду! Утопився б молоденький, Щоб не нудить світом; Утопився б,—тяжко жити, А нема де дітись. В того доля ходить полем, Колоски збирає; А моя десь, ледащиця, За морем блукає. Добре тому багатому: Його люди знають; А зо мною зострінуться — Мов недобачають. Багатого губатого Дівчина шанує; Надо мною, сиротою, Сміється, кепкує. — Чи я ж тобі не вродливий, Чи не в тебе вдався, Чи не люблю тебе щиро, Чи з тебе сміявся? Люби ж собі, моє серце, Люби, кого знаєш, Та не смійся надо мною, Як коли згадаєш. А я піду на край світа . . . На чужій сторонці Найду кращу або згину, Як той лист на сонці. Пішов козак, сумуючи, Нікого не кинув. Шукав долі в чужім полі Та там і загинув. Умираючи, дивився, Де сонечко сяє . . . Тяжко-важко умирати У чужому краю!

Thoughts (It’s hard, hard to live in the world) (literal translation of Taras Shevchenko’s poem)

It’s hard, hard to live in the world Orphans without family: There is nowhere to lean,— Even from the mountain and into the water! I would have drowned young To not get sick of the world; I would drown, it’s hard to live And there is nowhere to hide. In that fate walks the field, He collects ears of corn; And mine is somewhere, lazy girl, He wanders across the sea. Good for the rich: His people know him; And they will meet me - As if they don’t see. A lot of lips The girl respects; Above me, an orphan, He laughs, mocks. — Aren’t I handsome to you, Didn’t you succeed Don’t I love you sincerely Did he laugh at you? Love yourself, my heart, love who you know Don’t laugh at me As soon as you remember. And I will go to the end of the world. . . On someone else’s side I’ll find a better one or I’ll fold Like that leaf in the sun. The Cossack left, sad, Didn’t throw anyone away. I was looking for fortune in someone else’s field But he died there. Dying, I looked Where the sun shines. . . It’s hard, hard to die In a foreign land!