Мов за подушне, оступили by Тарас Шевченко

Мов за подушне, оступили Оце мене на чужині Нудьга і осінь. Боже милий, Де ж заховатися мені? Що діяти? Уже й гуляю По цім Аралу, і пишу. Віршую нищечком, грішу. Бог зна колишнії случаї В душі своїй перебираю Та списую; щоб та печаль Не перлася, як той москаль, В самотню душу. Лютий злодій Впирається-таки, та й годі.

As if by chance, they stepped back (literal translation of Taras Shevchenko’s poem)

As if by chance, they stepped back Here I am in a foreign country Boredom and autumn. Dear god Where should I hide? What to do? I’m already walking According to Aral, I am writing. I sing with a beggar, I sin. God knows the past cases I’m going over it in my soul But I write it off; that sadness Didn’t wash like that Muscovite In a lonely soul. Furious thief It rests, yes, even now.